Contoh Atur Tumplak Ponjen

Aturipun Putra.

Bapak, Ibu, punika putra wayah sadaya sami sowan, ngaturaken sungkem bekti sinartan papuji mugi Bapak-Ibu tansah kaparingan rahayu wilujeng dirga yuswa suka rena.

Para putra hangaturaken sakalangkung agenging panuwun awit Bapak Ibu anggenipun sampun kapareng hanggulawenthah para putra wiwit lahir ngantos dumugining akhir diwasa, sami mentas apalakrama, sadaya kala wau hawit pangorbananipun Bapak saha Ibu.

Ananging para putra rumaos dereng saged atur pisungsung minangka piwales ingkang andamel renaning panggalih, kapara taksih asring damel repotipun Bapak saha Ibu. Ingkang punika sadaya putra wayah namung sumarah cumadhong sih kamirahanipun Bapak saha Ibu, mugi kaparenga paring pangapunten, lan para putra wayah taksih nyuwun lilaning panggalihipun Bapak-Ibu paparing donga pangestu, mugi anggen kula sami bebrayan punika tansah antuka pangayomaning Gusti Ingkang Maha Agung ayem tentrem lair batin donya prapteng delahan.
Makaten aturipun para putra wayah lumantar kula, mugi katampiya kanthi suka renaning wardaya. Nuwun.

—————————————————————————————–

Pangandikanipun Bapa

Ngger, anak-anakku lan putu-putuku kabeh sing dak tresnani
Rumangsa bombong, mongkog atiku dene anak-anak lan putu kabeh padha mlumpuk ngadhep ana ngarepanku, padha ngaturake sungkem bekti.

Ya, tak tampa kanthi lega legawaning atiku apadene ibumu.
Dene aturmu kang kapindho kang banget ndhodhog rasaning atiku, awit ngger, wis dadi kuwajibane wong tuwa nggulawenthah marang anak lan ora duwe pangarep-arep piwales saka anak-anak, sanadyan kapiye wae wong tuwa tansah ngawat-awati marang anak-putu kabeh.

Mula lamun ana salah lan luputmu kabeh kuwi ora ndadekake sabab lan mesthi dak apura, sarta ora bakal kendhat puji pandonga pangestuku lan ibumu tak paringake marang kowe kabeh. Mung panjalukku marang anak-anak putuku kabeh, sing padha rukun, padha bisoa sangkul sinangkul ing bot karepotane sadulur lan sing padha ngati ati urip bebrayan.

Lha saiki, gandheng anggonku duwe gawe mahargya dhedhaupane anakku iki kapetung kang wekasan lan wis bisa kalakon kanthi rancag kacukupan ora kurang sawiji apa, malah kapara isih bisa turah mula kang saka kuwi rehne wus rampung kabeh tanggunganku ngentasake anak-anak bisa palakrama kabeh. Saiki dina iki bundhelan simpenan lan turahan mau bakal tak paringake marang anak putuku kabeh, ora ana sing tak bedakke, muga kenoa kanggo sangu lan piandel anggonmu padha urip bebrayan.

kene padha majua mrene tampanana peparinge Bapak lan Ibumu iki.